Μόνος για μέρες ήταν άψυχος ο Μανώλης αλλά μόνος από καιρό από μια κοινωνία βουτηγμένη στην κρίση, από ένα λαϊκό τραγούδι που πνέει τα λοίσθια από ένα πνευματικό κόσμο που παραπαίει στις επιταγές του καπιταλισμού και της ψευτοευμάρειας χωρίς να μπορεί να αντιδράσει, μόνος απέναντι σε κινήματα που εκποιηθήκαν, σε αγώνες που εκδουλευτήκαν, σε ανθρώπους που πουληθήκαν, σε αξίες που ξεπουληθήκαν...
Πάντα όμως αισιόδοξος, ευφυής και εγκάρδιος, ξεπερνούσε με στιχουργική ειρωνεία τα διάφορα τέρατα της εποχής και επέλεγε τις μεγαλόκαρδες, ειρηνικές και επαναστατικές λύσεις μέσα από το τραγούδι, τη δημιουργία, τον πολιτισμό και τις αρχέγονες αξίες της συναδέλφωσης !!!
